Header

Συναυλία αλληλεγγύης στους GRUP YORUM

    Πλ. Πρωτομαγιάς

    Παρασκευή 1 Ιουνίου 2018 – Πλ. Πρωτομαγιάς (Αθήνα)

    ΕΝΑΡΞΗ: 20:00

    ΠΛ. ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ (πάνω από τη γέφυρα Μουστοξύδη, πλησίον Ευελπίδων)

    ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ : 

    • ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ
    • SOCIAL WASTE
    • PABLO HASEL
    • GRUP YORUM

    Τα τραγούδια δεν σιωπούν, οι χοροί συνεχίζονται
    Συναυλία Αλληλεγγύης στους GRUP YORUM

    Tο GRUP YORUM, από το 1985 όπου ιδρύθηκε μέχρι και σήμερα, αποτελεί έναν ακούραστο συνοδοιπόρο, έναν λυρικό αφηγητή των λαϊκών αγώνων στην Τουρκία. Εδώ και 33 χρόνια, οι σύντροφοι θέτοντας την μουσική τους στην υπηρεσία της αντίστασης, μετατρέπουν σε τραγούδι την ομορφότερη όλων των τεχνών: την τέχνη του αγώνα. Την τέχνη του οραματισμού, της αλληλεγγύης, του δίκιου, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας. Και το μήνυμα αυτής της τέχνης, που μέσω της μουσικής ταξιδεύει απρόσκοπτα απ’ άκρη σε άκρη στην Τουρκία αλλά και σε ολόκληρη τη γη, μας υπενθυμίζει τα καθήκοντα του προλεταριακού διεθνισμού και του επαναστατικού αγώνα.

    Τα τραγούδια τους, ταυτισμένα με την πολιτιστική παράδοση των λαών της Μέσης Ανατολής και διανθισμένα με την ποίηση, τη μουσική και την ιστορία τους, αποτελούν υπόδειγμα μέθεξης μεταξύ τέχνης και πολιτικής. Τα μέλη του GRUP YORUM, απέναντι στα αστικά αφηγήματα περί τέχνης και των κίβδηλων αναπαραστάσεων της έξω από την πραγματική ζωή, τοποθέτησαν την καθημερινότητα του εργαζόμενου και αγωνιζόμενου λαού στο επίκεντρο μια νέας πολιτιστικής πρότασης. Της πρότασης να αναδείξουμε την προλεταριακή κουλτούρα, τόσο ως ανάχωμα στην ιδεολογική επέλαση του κεφαλαίου, όσο και ως σημείο συσπείρωσης του δικού μας προλεταριακού στρατοπέδου. Το GRUP YORUM με τα τραγούδια του, απαλλοτριώνει την τέχνη από τα αστικά χαλκεία και την επαναπροσδιορίζει ως στοιχείο που πηγάζει από τον λαό, τον υπηρετεί, τον διαπαιδαγωγεί και τον παροτρύνει στον αγώνα.

    Σάρκα από τη σάρκα των λαϊκών αγωνιστών της Τουρκίας, τα μέλη του GRUP YORUM στιχουργούν τη μουσική τους όχι ως αποστασιοποιημένοι υποστηρικτές των αγώνων, αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι τους. Όντας όλοι τους μέλη της επαναστατικής αριστεράς, και συγκεκριμένα μιας από τις ιστορικότερες κομμουνιστικές οργανώσεις της Τουρκίας, αυτής του Λαϊκού Μετώπου (HALK CEPHESI), οι σύντροφοι δεν τραγουδούν μονάχα για τα διαχρονικά και ανυπέρβλητα οράματα της επανάστασης. Τραγουδούν και για το σήμερα, για τις τρέχουσες ανάγκες, τους αγώνες και τις θυσίες του λαού. Για τις απεργίες και τους εργάτες, τις εξεγέρσεις και τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, τους νεκρούς διαδηλωτές, τους ένοπλους αντάρτες και την αυτοθυσία τους, τους πολιτικούς κρατούμενους και τους αγώνες τους στις φυλακές. Αυτή η αδιάρρηκτη σχέση του GRUP YORUM με τον λαό, είναι που μετατρέπει τα τραγούδια τους σε ύμνο των αντιστεκόμενων, σε μουσική υπόκρουση των απεργιών, των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων, και εν τέλει σε ζωντανή αφήγηση των σύγχρονων (και όχι μόνο) λαϊκών αγώνων στην Τουρκία.

    Σήμερα, με την Τουρκία να διανύει έναν ακόμα κύκλο σκοταδισμού και τυραννίας και τις δυνάμεις καταστολής να αποτελούν τον πυλώνα της φασιστικής πολιτικής Ερντογάν ως εχέγγυο της επιχειρούμενης παντοκρατορίας του, οι δημοκρατικές και αριστερές δυνάμεις της χώρας βρίσκονται κάτω από ένα άνευ προηγουμένου καθεστώς καταστολής. Ειδικότερα, η επαναστατική αριστερά και συγκεκριμένα το Λαϊκό Μέτωπο Τουρκίας, αποτελεί δια στόματος Ερντογάν έναν από τους πλέον ‘’επικίνδυνους εσωτερικούς εχθρούς’’ που πρέπει να συντριβεί. Συλλήψεις, φυλακίσεις, κατεδαφίσεις γραφείων της οργάνωσης, εκτελέσεις και βασανιστήρια συγκροτούν τη μεθοδολογία εξόντωσης των συντρόφων του Λαϊκού Μετώπου.

    Μέσα σε αυτό το περιβάλλον βίας και τρομοκρατίας, το μουσικό συγκρότημα GRUP YORUM, ως η πλέον αναγνωρίσιμη και δημοφιλής στον λαό δομή του Λαϊκού Μετώπου, έχει υποστεί μια σειρά από κατασταλτικά χτυπήματα, με στόχο την αδρανοποίηση και τη φίμωση του. Από τις εισβολές της αστυνομίας στο πολιτιστικό κέντρο IDIL στην Κωνσταντινούπολη, όπου διδάσκεται δωρεάν θέατρο και μουσική στους φτωχούς νεολαίους της περιοχής και την καταστροφή υποδομών και μουσικών οργάνων, μέχρι την φυλάκιση 11 μελών του GRUP YORUM και την επικήρυξη άλλων 6 με το ποσό των 300.000 λιρών ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσής, γίνεται ξεκάθαρη, μια κατά τα άλλα μάταιη, απόπειρα να υποταχθεί η επαναστατική αριστερά στη βία του κράτους και να καταστεί ανενεργή.

    Η απόπειρα φίμωσης του GRUP YORUM, χτυπάει την επαναστατική αριστερά, όμως στοχεύει ακόμα παραπέρα. Στοχεύει το λαό της Τουρκίας στο σύνολό του. Στοχεύει στην επιβαλλόμενη σιωπή και την ποινικοποίηση της ελεύθερης έκφρασης για κάθε διαφωνούντα, σε ένα καθεστώς γενικευμένης κοινωνικής οπισθοδρόμησης και υποταγής. Σε ένα φασιστικό καθεστώς αποστειρωμένο από κάθε ελεύθερη, αριστερή και δημοκρατική φωνή.

    Όμως, η ιστορία διδάσκει πως τα αυταρχικά καθεστώτα είναι και τα πλέον αδύναμα. Η τρομοκράτηση του λαού δεν είναι επίδειξη δύναμης, αλλά αδυναμίας και φόβου. Είναι ένδειξη αποσταθεροποίησης ενός καθεστώτος που δεν έχει άλλο τρόπο για να στηριχθεί πέρα από τον εκφοβισμό και τη βία. Γιατί δεν έχει λαϊκή νομιμοποίηση, δεν έχει συμμάχους και η βία που ασκεί είναι θέμα χρόνου να του αντιγυρίσει. Στην Τουρκία σήμερα, μέσα σε ένα καθεστώς φτώχειας, εξαθλίωσης και στέρησης βασικών δημοκρατικών αγαθών, είναι δεδομένο πως όσους και αν φυλακίσουν ή δολοφονήσουν, η λαϊκή οργή θα συσσωρεύεται και αργά ή γρήγορά θα εκραγεί.

    Αυτή η πίστη στο λαό, τις δυνάμεις και το δίκιο του, αυτή η πίστη στο αναπόφευκτο της επανάστασης, αποτελεί και την ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης του GRUP YORUM και του Λαϊκού Μετώπου. Αυτή η πίστη, σήμερα, παρόλο που το καθεστώς Ερντογάν έχει καταφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στην επαναστατική αριστερά, είναι που κρατάει την σημαία της αντίστασης ψηλά και το Λαϊκό Μέτωπο δεν συνθηκολογεί. Αυτή η πίστη είναι που χαλύβδωσε, μέσα από δεκαετίες αιματηρών αγώνων, το απαράμιλλο επαναστατικό πείσμα των συντρόφων μας, και σήμερα συνεχίζουν να πολεμάνε και να τραγουδούν. Και σε αυτόν τον πόλεμο και τα τραγούδια του, οι σύντροφοι μας δεν θα είναι μόνοι τους.

    Σε αυτό το πλαίσιο, η συναυλία αλληλεγγύης στους Grup Yorum, την 1η Ιούνη στην Αθήνα, αποτελεί για μας μια ιστορική στιγμή που αφορά συνολικά το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα. Ένα κρίσιμο στιγμιότυπο για το πως το κίνημα μπορεί και πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στο ύψος του προλεταριακού διεθνισμού, της αλληλεγγύης και του επαναστατικού αγώνα. Την ώρα ακριβώς που πυκνώνουν οι πολεμοκάπηλες φωνές και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, στα πλαίσια της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε παγκόσμια κλίμακα κι ενώ ο ευρωατλαντισμός συνεχίζει να αποτελεί τον νούμερο ένα, θανάσιμα επικίνδυνο παράγοντα για την υπόθεση της ειρήνης και των λαϊκών συμφερόντων από την Γάζα μέχρι τη Δαμασκό και από τη νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι το Ντονμπάς.

    Ενώνοντας τις φωνές και τα τραγούδια, τους χορούς, τις γροθιές και τα όπλα του αγώνα μας οφείλουμε να στείλουμε μήνυμα αλληλεγγύης και συναδέλφωσης κόντρα στους κοινούς μας εχθρούς: τον φασισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό. Παίρνοντας κουράγιο και πίστη από την πίστη των συντρόφων μας, οφείλουμε να σταθούμε στο πλάι τους, να στηρίξουμε τον αγώνα τους και να συστρατευτούμε στην πάλη ενάντια στο φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας. Ως προλετάριοι διεθνιστές, να στηρίξουμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους φοιτητές, τις δημοκρατικές και αριστερές δυνάμεις. Ως επαναστάτες, να στηρίξουμε όσους διώκονται, φιμώνονται, βασανίζονται και φυλακίζονται. Και ακόμα παραπάνω, όσους σε πείσμα των καιρών και ενάντια στο φόβο, συνεχίζουν να αγωνίζονται. Έχουμε δίκιο, θα νικήσουμε.

    1