Social Waste

Το παραμύθι της διάκρισης και της ανεξαρτησίας των τριών εξουσιών της φιλελεύθερης δημοκρατίας δεν το πίστεψα ποτέ κι ας μας το πιπίλιζε στα αυτιά συνεχώς η κρατική σχολική προπαγάνδα μήπως και -πες πες- το χάψουμε. Και φυσικά και δεν άλλαζα γνώμη επειδή η ανεξάρτητη (!) ελληνική δικαιοσύνη αποφάσισε -επιτέλους- να «ξεκουνήσει» και να ασχοληθεί με την περίπτωση της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής. Κι αυτό γιατί μέχρι να αποφασίσει να κινηθεί η δικαιοσύνη δύο άνθρωποι δολοφονήθηκαν και πάνω από 300 τραμπουκίστηκαν και χτυπήθηκαν βάναυσα από τη νεοναζιστική συμμορία, επειδή είχαν «λάθος» χρώμα δέρματος, «λάθος» -η καθόλου- διαβατήριο, ή «λάθος» κοινωνικές συμπεριφορές ή πολιτικές θέσεις. Και όλο αυτό ήταν «κοινό μυστικό», το ήξεραν όλοι.Στα ‘χω ξαναγράψει αλλά θα στα ξαναγράφω: η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής ήταν γνωστή σε όλους. Το ίδιο και οι στενές σχέσεις της, με την αστυνομία. Απ’ ό,τι φαίνεται από την ιστορία με τον Μπαλτάκο υπήρχαν επίσης στενές σχέσεις και με την κυβέρνηση, ή τουλάχιστον με τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά. Και μάλλον και η ανάλογη κάλυψη. Δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί ενώ όλη η κοινωνία το φώναζε, όλοι οι ιατρικοί σύλλογοι της χώρας κατάγγελλαν συνεχώς δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες,  η δικαιοσύνη κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Σκότωσαν κι ένα παιδί 27 χρονών από το Πακιστάν, τον Σεχζάτι Λουκμάν, και πάλι δεν «ξεκούνησε» από την …ανεξαρτησία της, ούτε η δικαιοσύνη ούτε η κυβέρνηση. Μόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου δόθηκε εντολή από τον τότε υπουργό Δημοσίας Τάξης, Νίκο Δένδια, να διερευνηθεί η δολοφονική δράση των νεοναζί. Γιατί τότε και όχι νωρίτερα; Ποιος ξέρει…ίσως γιατί, δολοφονώντας έναν έλληνα και όχι μετανάστη, η Χρυσή Αυγή πέρασε την «κόκκινη γραμμή»…Ίσως και να μην την χρειάζονταν πια η κυβέρνηση…Ίσως και να μην μπορούσε να την ελέγξει πια. Δεν γνωρίζουμε.

Αυτό που γνωρίζουμε όμως σίγουρα είναι ότι, λόγω της κωλυσιεργίας  της δικαιοσύνης (και ίσως και της πολιτικής κάλυψης της κυβέρνησης), δυο άνθρωποι δολοφονήθηκαν.