Social Waste

Γεννήθηκα στο Νότιο Μπρονξ σε εποχές μάλλον κακές
Κρίση του καπιταλισμού, περικοπές κοινωνικές
Χρειαζότανε μόνο ένας ντιτζέι, δυο πικάπ και δυο ηχεία
Ύστερα προστέθηκε κι ένα μικρόφωνο να διασκεδάζει την πλατεία
Στην αρχή στ’αστεία, αλλά τα αστεία σιγά-σιγά αποκτήσαν ουσία
Και έτσι οι φτωχοί κι οι αποκλεισμένοι ‘καναν την οργή ομοιοκαταληξία
Τα πρώτα αυτόνομα πάρτυ, χώροι γίνανε έκφρασης μιας γενιάς
Κι έγινε ο δρόμος το κέντρο το κοινωνικό της γειτονιάς
Σκαρφίστηκαν κι έναν χορό αυτοσχέδιο για να χορεύεται εντάξει
Κι έκαναν τους τοίχους και τα βαγόνια γκαλερί για την εργατική τάξη
Αλλά το μυρίστηκε η βιομηχανία και το δαιμόνιο το εγχώριο
Και πολύ γρήγορα αιχμαλωτίστηκε ο δεκαπεντασύλλαβος κι έγινε εμπόριο
Οι dj’s γίνανε φίρμες και παίζαν στα κλαμπ τα πιο μεγάλα
Και οι bboys χορευτές στις πίστες αλλά και στη σάλα
Τα γκραφίτι μπήκαν στα ατελιέ και στις εκθέσεις του soho για μόστρα
Και αντί πολιτικού hip hop προβάλανε γκάνγκστα και Cosa Nostra
Κι όμως δε χαθήκαν όλα και αυτό γιατί
κι όποιος ξέρει θα με βρει σε ένα πειρατικό
Που σαλπάρει σε πέρα μέρη
κι όπως γυρνάνε παλιές κασέτες σαν χαρακιές βινυλίου
έφτασα εδώ στις ακτές της Μεσογείου

Ξεπήδησα από μια κρίση οικονομική
Είμαι αυτοσχέδια κι αυτοργανωμένη μουσική
Λατίνοι κι αφροαμερικάνοι οι γονείς μου
και έχω τη στάμπα της τάξης και της φυλής μου
Είμαι εφευρετικός μαζί και λεξιπλάστης
Όταν με πούλησαν έφυγα μετανάστης
Μπαρκάρισα με ένα καράβι βινυλίου
Ρίζωσα εδώ- είμαι το hip hop της Μεσογείου

Είναι το στυλ μου ατόφιο, ανεπιτήδευτο κι ωμό
Στην Τύνιδα έχω προκαλέσει ως και λαϊκό ξεσηκωμό
Είμαι η φωνή που δραπετεύει απ’τα checkpoint στην Παλαιστίνη
Μαζί κι οι ρίμες που σκαρώνουν στη Βεγγάζη οι Βεδουίνοι
Στο Κάιρο έχω καρφωθεί μες του δικτάτορα το νου
Ποίηση είμαι λαϊκή στην πόλη του Αλεξανδρινού
Ήμουν το σάουντρακ των φτωχών στης Μασσαλίας την τριλογία
Μ’είχε επικηρύξει ο Assad στον πόλεμο στη Συρία
Με τραγουδούν στη Νάπολη τα παιδιά από το κίνημα
Και μετανάστες στη Βαρκελώνη στο καινούριο τους ξεκίνημα
Της Fairuz έχω φορέσει μια φωνή ερωτευμένη
Είμαι πενιά από ρεμπέτικο παλιό σαμπλαρισμένη
Στο Βόσπορο και στο Αιγαίο έστησα σπίτι
Στις κοντυλιές με ραπάρουν ενός λαούτου στην Κρήτη
Ξέρω σου φαίνεται παράξενο, ασυνήθιστο, μπορεί κι αλλιώτικο
Μα για δοκίμασε να ραπάρεις σε διπλό χρόνο τον Ικαριώτικο
Βάλε μια τσαμπούνα απ’το αιγαίο και δυο βιολιά ν’αναστενάζουν
Και ρώτα τα Αντίποινα για να σου πουν η ασκομαντούρα και το ραπ αν ταιριάζουν
Κι ύστερα έλα να με βρεις με ένα ρυθμό σαν του πυρριχίου
Κι έλα να φτιάξουμε μαζί ‘κείνο το hip hop της Μεσογείου

Ξεπήδησα από μια κρίση οικονομική
Είμαι αυτοσχέδια κι αυτοργανωμένη μουσική
Λατίνοι κι αφροαμερικάνοι οι γονείς μου
και έχω τη στάμπα της τάξης και της φυλής μου
Είμαι εφευρετικός μαζί και λεξιπλάστης
Όταν με πούλησαν έφυγα μετανάστης
Μπαρκάρισα με ένα καράβι βινυλίου
Ρίζωσα εδώ- είμαι το hip hop της Μεσογείου